Legendary Gaia sculptor ตำนานประติมากรแห่งผืนดิน

Legendary Gaia  sculptor  

          เรื่องราวของเด็กหนุ่มสู้ชีวิตนามว่า กฤษณ์  ศรีภูมิสวัสดิ์  เขาได้รับมรกดกหนี้สินมากมายจากพ่อที่จากไป  ทำให้เขาต้องออกจากการเรียนและมาทำงาน เพราะเขายังคงต้องส่งน้องสาวเรียน  แต่ถึงยังไงเขาก็ยังคงเป็นวัยรุ่นอยู่ เขายังต้องการความสนุกในชีวิต  และการหาความสนุกเล็กๆ ของเขานั้น  ไม่ใช่การเตะบอลกับเพื่อนๆ เหมือนคนอื่นเขา เพราะว่ากว่าเขาจะเลิกงานก็ดึกแล้ว และก็ไม่ใช่การไปดื่มไปเที่ยวและไปแว๊นกับเพื่อนๆ  เพราะมันทั้งเสียเงินและเสียเวลา ส่วนเรื่องแฟนนี่ ไม่ต้องพูดถึงเลย เพราะใครจะมาสนใจผู้ชายปอนๆอย่างเขา

สิ่งเดียวที่เขาได้และมีความสุขไปกับมันจริงๆได้ก็คือ การเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ เขามักใช้เวลาว่างๆในช่วงกลางคืนหลังจากที่เลิกจากการทำงานมาเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์  ในเกมส์ที่มีชื่อ The Magic ดินแดนแห่งเวทย์มนต์  

มันเป็นที่ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายกับเรื่องราวต่างๆในชีวิต

"  พี่กฤษณ์ค่ะ  เล่นเกมส์คอมฯอีกแล้วเหรอคะเนี่ย "   เสียงของหญิงสาวคนเดียวที่สำคัญที่สุดในชีวิตของกฤษณ์พูดขึ้น เธอมีนามว่า กชกร ศรีภูมิสวัสดิ์

" เอาน่ากช มันก็เป็นความสุขเดียวที่พี่พอจะทำได้   ความสนุกที่ได้ไปท่องในโลกกว้าง ด้วยการเพียงแค่เลื่อนเม้าท์ แล้วคลิกเดินไป  การได้ต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่ดุร้าย ด้วยตัวละครที่เราพัฒนามันขึ้นมาเอง มันสุขที่สุดเลย "

" หนูไม่ได้จะขัดความสุขของพี่หรอกค่ะ  คือที่หนูพูดก็เพราะ  เรื่องที่พี่กฤษณ์ ไม่ยอมเล่นเกมส์ออนไลน์เสมือนจริงต่างหาก "

"  ก็มันแพงหนิ ใครจะไปซื้อได้ เครื่องละตั้งเป็นล้าน "

" แต่หนูว่ามันดีกว่านะคะ เพราะเมื่อใช้เครื่องนั้นเล่นเกมส์ออนไลน์เสมือนจริง  พี่จะได้ไปอยู่ในโลกเสมือนจริง ผ่านคลื่นในสมองที่เชื่อมต่อกับระบบ  ส่วนร่างกายจริงๆ ของพี่ก็จะอยู่ในสภาวะนอนหลับ  มันดีกว่าเกมส์คอมฯ ที่พี่เล่นเยอะเลย สุขภาพก็จะไม่เสียด้วย ที่ต้องเล่นเกมส์จนดึกดื่น  แล้วตอนเช้าก็ต้องไปทำงานหนักต่อ " 

" คร๊าบ คุณแม่ ผมจะเล่นเกมส์คอมฯให้น้อยลง คุณแม่จะได้ไม่ต้องห่วงเรื่องสุขภาพของผม " กฤษณ์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเอื้อยๆ 

"  มันไม่ตลกเลยนะพี่กฤษณ์  งั้นพี่ก็เลิกเล่นเกมส์ไปสะเลย หนูเป็นห่วงสุขภาพพี่นะ ที่ต้องมาทำงานหนักส่งหนูเรียน ถ้าพี่เป็นอะไรไปอีกคนเหมือนคุณพ่อ หนูจะอยู่คนเดียวได้ยังไง หนูไม่อยากเสียใครไปแล้วนะ " กชพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด 

" ไม่ได้จริงๆ ถ้าพี่ขาดมันไป พี่ก็เหมือนขาดใจ  ทำงานมาทั้งวันมันเครียด ถ้าขาดการเล่นเกมส์ที่เป็นตัวช่วยเยี่ยวยาจิตใจไป ชีวิตพี่คงห่อเหี่ยวหน้าดู "

" งั้นพี่ก็เลิกทำงานไปสะ " กชพูดออกมาทันที

" ตลก แล้วกช แล้วใครจะหาเงินมาส่งเธอเรียน แล้วค่าน้ำค่าไฟอีก " 

" แท่ แด้น!!! นี่ไงหละค่ะ วิธีหาเงินได้โดยไม่ต้องทำงาน เพียงแค่คุณเล่นเกมส์ออนไลน์เสมือนจริงให้เก่ง  แล้วคุณก็หาของมาขายแค่นั้นคุณก็จะได้เงินมาใช้สบายสบายแล้ว " กชพูดพร้อมหยิบแทปเลตเปิดวีดีโอบางอย่างให้กฤษณ์ดู  มันเป็นภาพของคนกำลังพูดถึงเรื่องการซื้อขายสินค้าภายในเกมส์ออนไลน์เสมือนจริงอยู่

" นี่กชที่พูดจริงจังมาทั้งหมด ก็เพื่อให้พี่ไปเป็นเกมส์เมอร์เนี่ยนะ " กฤษณ์ถาม 

" ใช่แล้ว พี่จ๋า  อาชีพนี้นะดีสุดแล้ว แล้วตอนนี้เกมส์ออนไลน์เสมือนจริงก็มาแรง มันทำเงินได้จริงๆ ด้วยหนูศึกษามาแล้ว สิ่งเดียวที่ต้องมีก็คือฝีมือ " 

" บ้าบอ ใครจะไปเป็นเกมส์เมอร์  หาของมาขายไม่ได้ก็จน เกมส์ดับปิดเซิร์ฟหนีก็ซวยไปเลยทีเดียว ฉันเป็นแค่นักเล่นเกมส์ปกติก็พอแล้ว  ทำงานตอนเช้าๆ ใช้แรงงานนิดหน่อยแต่ได้เงินแน่นอน "  กฤษณ์ทำเป็นไม่สนใจแล้วก็พิมพ์ไอดีของเขาล็อคอินท์ไป

' รหัสผ่านไม่ถูกต้อง '

' รหัสผ่านไม่ถูกต้อง ' 

" อะไรกันเนี่ยทำไมล็อคอินท์ไม่ได้ " กฤษณ์บ่นออกมา

" เข้าไปเล่นไม่ได้แล้วค่ะ  เพราะว่าหนูขายไอดีเกมส์พี่ไปแล้วค่ะพี่กฤษณ์  ได้เงินมาตั้งสองล้าน กว่าๆหนะ "  กชพูด

" ห่ะ!!  ขายไปแล้ว "

" ห่ะ !!  ขายไปได้ 2 ล้าน "    กฤษณ์ตกใจสองช่วงเลยทีเดียว

" ใช่แล้วค่ะ หนูขายไปแล้ว แล้วก็ได้เงินมามากถึงสองล้าน  พอดีหนูศึกษาข้อมูลต่างๆอยู่เกี่ยวกับเกมส์  แล้วไปเจอกการประมูลขาย และพอหนูได้เห็นภาพของตัวละครที่เอามาขายเลเวลน้อยกว่า ของพี่กฤษณ์อีก แล้วยังใส่ชุดไม่สวยเท่าพี่กฤษณ์ด้วย  แต่ดันขายได้ล้านกว่าบาท  หนูก็เลย ลองเอารหัสพี่ประกาศขายดูมั้ง  สรุปว่าก็ได้มา 2 ล้าน เพราะพี่กฤษณ์เป็นนักเล่นเกมส์อย่างเดียวเลยไม่รู้ว่าตัวละครของพี่นั้นมันโหดแค่ไหน " 

"  กชกร!!  นี่เธอทำอะไรลงไปหนะ รู้ไหมว่าฉันเสียเวลาไปกับมันมากเลยนะ  ถ้าไม่มีมัน ฉันจะท่องโลกกว้างได้อย่างไร เพราะเจ้า  กริช ยมทูตไร้ปราณี  มันเป็นเพื่อนของฉัน เธอขายมันไปอย่างนั้นได้อย่างไร " กฤษณ์พูดความโมโห

" เอาน่าพี่ เราก็ได้เงินมาเยอะนะ หนูโอนไปใช้หนี้ที่ธนาคารแล้วด้วย  หนี้ของเราที่เหลือล้านกว่าบาทก็ถูกใช้ไปเรียบร้อย   แล้วหนูก็สั่งเครื่องเล่นเกมส์ออนไลน์เสมือนจริงมาให้แล้วด้วย 

พี่กฤษณ์ไปเริ่มต้นใหม่ในโลกเสมือนจริงเถอะค่ะ  หนูเชื่อว่าพี่ต้องทำได้ดีที่สุด เพราะพี่หนูเก่งที่สุด  หาเงินในเกมส์ให้ได้เยอะๆ แล้วเป็นเกมส์เมอร์ที่รวยที่สุดให้ได้ "

"  เธอจะบ้าเหรอ ใครมันจะไปเล่นเกมส์เป็นอาชีพ ไปหละ เดี๋ยวฉันสมัครเกมส์ใหม่ก็ได้ กลางคืนของพรุ้งนี้ค่อยเล่นใหม่ หลังจากฉันกลับมาจากทำงาน "  

" คือพี่ค่ะ  หนูโทรไปลาออกให้พี่หมดแล้วค่ะ ไม่ว่าจะเป็นร้านป้าแจงขายอาหาร  ร้านวินัยเอกสารด่วน  ทั้ง ซานติก้า ผับ หนูก็โทรไปลาออกให้หมดแล้ว พี่ตกงานแล้วค่ะ " กชพูด

" นี่ยัยกช เธอจะยุ่งมากเกินไปแล้วนะ "   

" เชื่อหนูเถอะค่ะพี่  หนูคำนวณมาแล้ว แล้วหนูก็เชื่อด้วยว่าพี่หนูจะเป็นนักเล่นเกมส์ที่เก่งสุดและหาเงินมาได้มากที่สุด  สู้ๆ นะคะ หนูไปนอนก่อน พรุ้งนี้เช้าเขาน่าจะมาติดตั้งเครื่องเล่นเกมส์ออนไลน์เสมือนจริงแล้ว  พี่ก็เริ่มเล่นตอนนั้นเลยก็ได้ ส่วนหนูจะไปค่ายอิงลิชอีสฟันกับโรงเรียนประมาณ 4-5 วัน  ขอให้สนุกในช่วงที่หนูไม่อยู่นะคะ " แล้วกชก็เดินเข้าห้องของเธอไป   

" อะไรกันเนี่ย  ทำไมชอบจัดการชีวิตของฉันจังเลยนะ " กฤษณ์พูดกับตัวเอง ตั้งแต่เด็กแล้วกช มักบอกให้เขาทำยังงั้นอย่างงี้ แต่มันก็ไม่ใช่คำสั่งที่ไม่ดีนะ ถ้าทำตามและจะเกิดสิ่งดีๆ เลยหละ แต่กฤษณ์รู้สึกว่าตัวเองเหมือนโดนวางหมากให้เดินไปยังไงไม่รู้  แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ทำตามที่เธอบอกตลอด เพราะเขาไม่เคยปฎิเสธได้เลย...  

กชกร กำลังนั่งอยู่ในห้องของเธอ และกำลังขีดเขียนอะไรสักอย่าง เป็นตัวเลขมากมาย 

" มันน่าจะพอได้อยู่นะ จากที่เราคำนวณพี่เราต้องทำสำเร็จแน่นอน งั้นเกมส์ที่พี่เราพอจะเล่นได้ก็ต้องเป็นเกมส์นี้  ไม่ๆ เกมส์นี้พึ่งเปิดมา ระบบยังไม่สเถียรพอ คนเล่นก็มีโอกาสขึ้นๆลงๆ   ส่วนเกมส์นี้ก็เปิดมานานไปแล้ว คนเล่นก็น้อยลง  ก็คงต้องเป็นเกมส์นี้หละกัน  เปิดมาประมาณ 3 เดือน ผู้คนก็เพิ่มเข้ามาเล่นเรื่อยๆ เกมส์นี้ต้องดังแน่ๆ  

เอาหละ เดี๋ยวให้พี่โหลดเกมส์นี้หละกัน Road king เส้นทางแห่งราชา